De lokale politie VLAS kiest voor de implementatie van de gemeenschapsgerichte politiezorg, met andere woorden de invoering van de community policing filosofie en dit in alle basisfunctionaliteiten. Er zijn 7 basisfunctionaliteiten: onthaal, interventie, wijkwerking, politionele slachtofferbejegening, lokale opsporing en onderzoek, verkeer en handhaving openbare orde.
De gemeenschapsgerichte politiezorg in België steunt op vijf pijlers:
- externe gerichtheid
- probleemoplossend werken
- het partnerschap
- verantwoording afleggen
- bekwame betrokkenheid (empowerment)
1. De eerste pijler: de externe gerichtheid
De politie staat niet tegenover de samenleving, maar staat er middenin; ze bevindt zich in de maatschappij, waarvan ze deel wenst uit te maken, en waarin ze slechts doeltreffend kan ageren dankzij haar integratie. Aanwezigheid, permanentie en uitwisseling zijn hierbij van doorslaggevend belang. Juist door deze integratie is de politie zich snel en volledig bewust van wat er “leeft en speelt” qua veiligheid en leefbaarheid in de samenleving en daardoor kan ze daarop tijdig en gepast inspelen, ja zelfs anticiperen. Dit uit zich in een dienstverlenende attitude, gericht op de behoeften en de verwachtingen van de afnemers van de politiezorg.
2. De tweede pijler: probleemoplossend werken
Een probleemgerichte benadering van onveiligheid houdt in dat men niet enkel op de incidenten en symptomen reageert en dus reactief te werk gaat. Men moet trachten de oorzaken van de problemen te bepalen en deze proberen gericht aan te pakken. Deze proactieve aanpak moet gebeuren met het oog op het voorkomen, oplossen of beheersen van de problemen op korte en lange termijn.
3. De derde pijler: het partnerschap
Het partnerschap verwijst naar het besef van de politie dat zij niet alleen verantwoordelijk is, en ook niet wil zijn, voor de zorg voor veiligheid en leefbaarheid. Waarom samenwerken? Het partnerschap is gebaseerd op de overtuiging dat veiligheid en leefbaarheid pas ontstaan door de gezamelijke werking van alle mogelijke schakels die in de keten van maatschappelijke veiligheid en leefbaarheid een rol (kunnen) spelen. De overheid is daarbij de motor van het veiligheidsbeleid. En de bevolking is een belangrijke, zelfs centrale schakel.
4. De vierde pijler: verantwoording
De politie heeft de verplichting om rekenschap af te leggen over haar aandeel en de bijdrage van de gemeenschapsgerichte politiezorg. Dit houdt in dat verantwoording wordt afgelegd over wat aan politiezorg wordt verstrekt en hoe dat gebeurt.
5. De vijfde pijler: bekwame betrokkenheid (empowerment)
Het betekent dat er zowel voor de politiediensten als voor de diverse bevolkingsgroepen mogelijkheden moeten worden gecreëerd om gezamenlijk problemen van veiligheid en leefbaarheid aan te pakken, diensten te verlenen en veiligheid en zekerheid te creëren.
Empowerment is zowel gericht op de interne politieorganisatie als op de externe bevolkingsgeledingen. Dit betekent niet zozeer dat politiemensen van dienst of taak kunnen veranderen, maar wel dat ze over een ruim gamma aan reactiewijzen beschikken bij de uitoefening van elke van hun taken. Mogelijke reactiewijzen (manieren van optreden) zijn dan tevens de aanwending van geweld en het verbaliseren, doch deze reactiewijzen moeten dan worden gezien als instrumenten die slechts in extremis worden gebruikt.